Grote gevoelens waren lange tijd taboe in de literatuurstudie. Ze werden immers geassocieerd met hol pathos, geforceerde retoriek en zelfs met melodrama en sentimentaliteit. Deze bundel essays breekt een lans voor een hernieuwde studie vanhevige gevoelens in de literatuur door ze te benaderen vanuit een vergelijkend perspectief en aan de hand van nieuwe methodes, zoals de history of emotions, de affecttheorie en de narratologie. Tegelijk werpen deze teksten een kritisch licht op de gevoelscultus die onze romantische literatuuropvatting domineert, en op de rol van hevige emoties hierin. Technologische vernieuwingen en economisering maken de allerindividueelste gevoelens en sentimenten immers steeds toegankelijker. Daarom is zowel binnen de historische literatuurstudie als de studie van actuele literatuur en performance het gevoel een opvallend zwaartepunt van kritisch en interdisciplinair onderzoek geworden. Grote gevoelens in de literatuur is de eerste wetenschappelijke studie in het Nederlandse taalgebied die de emotional turn binnen de cultuurwetenschappen behandelt vanuit het oogpunt van historische én moderne literatuurwetenschap.